Je moet het toch maar in je hoofd halen. Hoe kom je er in godsnaam bij om een marathon in slow motion te lopen? Ok, je kan al langer spelen met het idee om iets te doen voor het goede doel, een ludieke actie.
Greg Billingham, een Britse bouwvakker, voelde zich moreel verplicht om iets te doen voor kinderen met leukemie. Aangezien de marathon van Londen op het programma stond, vond hij er niets beter op dan die in slow motion te lopen. Je kan hem gek verklaren, doe ik ook, maar kijk eens naar het resultaat.
Morgen, als hij aankomt, zullen duizenden mensen hem staan opwachten en toejuichen. Bovendien haalt hij in heel Europa het nieuws. Greg Billingham is niet langer de onbekende Britse bouwvakker, hij is beroemd. En daar wringt bij mij het schoentje. Als ik hoor of lees over zulke acties denk ik steeds aan het woord individualisme. Individualisme is iets universeel en van alle tijden. Aanhangers zijn ervan overtuigd dat mensen altijd handelen uit eigenbelang.
Ik vraag mij af waar Greg het meeste van geniet. Het geld dat hij binnenkort overhandigt aan de leukemieke kindjes of de duizenden joelende fans en de talloze interviews in kranten en op tv? Jaja, grote weldoener Greg Billingham.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten