Individualisme

Je moet het toch maar in je hoofd halen. Hoe kom je er in godsnaam bij om een marathon in slow motion te lopen? Ok, je kan al langer spelen met het idee om iets te doen voor het goede doel, een ludieke actie.

Greg Billingham, een Britse bouwvakker, voelde zich moreel verplicht om iets te doen voor kinderen met leukemie. Aangezien de marathon van Londen op het programma stond, vond hij er niets beter op dan die in slow motion te lopen. Je kan hem gek verklaren, doe ik ook, maar kijk eens naar het resultaat.

Morgen, als hij aankomt, zullen duizenden mensen hem staan opwachten en toejuichen. Bovendien haalt hij in heel Europa het nieuws. Greg Billingham is niet langer de onbekende Britse bouwvakker, hij is beroemd. En daar wringt bij mij het schoentje. Als ik hoor of lees over zulke acties denk ik steeds aan het woord individualisme. Individualisme is iets universeel en van alle tijden. Aanhangers zijn ervan overtuigd dat mensen altijd handelen uit eigenbelang.

Ik vraag mij af waar Greg het meeste van geniet. Het geld dat hij binnenkort overhandigt aan de leukemieke kindjes of de duizenden joelende fans en de talloze interviews in kranten en op tv? Jaja, grote weldoener Greg Billingham.

Man loopt marathon in slow motion

Greg Billingham is nog steeds bezig aan de marathon van Londen, die vorige zondag van start ging. De reden waarom de Britse bouwvakker nog niet is aangekomen is dat hij maar liefst vijf seconden doet over één loopbeweging. Billingham zamelt namelijk geld in voor kinderen met leukemie, zo meldt de BBC. Als alles goed verloopt zal hij waarschijnlijk morgen aankomen.

Opa's mondharmonica

Toen ik onlangs hoorde dat erfgoeddag er weer aan zou komen, ben ik toch eens beginnen na te denken. Heb ik zelf ook zo een erfstuk, een voorwerp dat ik koester omwille van zijn emotionele waarde? Al snel kwam ik tot de conclusie dat ik toch serieus hard moet zoeken om iets te vinden. Je staat daar eigenlijk nooit bij stil. Tegenwoordig hechten jongeren, mezelf incluis, meer waarde aan nieuwe technische snufjes, waarvan de emotionele waarde absoluut nul is. Na lang rommelen in mijn kamer vond ik uiteindelijk mijn oude mondharmonica terug. Dat voelde raar want vroeger betekende die mondharmonica heel veel voor mij. Ik schaamde mij zelfs een beetje want die mondharmonica kreeg ik van mijn opa, die niet veel daarna stierf. Ik was toen een jaar of dertien en als ik mij verveelde trok ik naar mijn kamer, haalde de mondharmonica uit het doosje en begon te spelen. Ik vraag me af hoe die mondharmonica dan toch in de vergetelheid is geraakt. Ik denk dat de emotionele link met mijn opa vervaagde naarmate de jaren vorderde. Toch ben ik blij dat ik hem heb teruggevonden. Hij ligt nu terug op men nachtkastje, mijn erfgoedstuk, opa’s mondharmonica.

Erfgoeddag in Borgloon

Ook in Borgloon leeft erfgoeddag. In Hoepertingen, een kleine deelgemeente van Borgloon, staat het prachtige kasteel Mariagaarde centraal. Je kan er binnen een kijkje nemen en zalig wandelen in het prachtige domein. Voor de liefhebbers is er ook een rondleiding waarbij men dieper ingaat op de eigendomsgeschiedenis van het kasteel. Mensen die met de fiets zijn kunnen ook hun hartje ophalen. Er is een erfgoedfietstocht georganiseerd tussen Borgloon en Sint Truiden. Via de prachtige bloesemfietsroute komt men langs verschillende erfgoedlocaties in Borgloon en Sint Truiden, met de stoomstroopfabriek (winnaar van de monumentenstrijd!) als absoluut hoogtepunt. (nr)

Martin Scorsese, een magistraal regisseur

HASSELT.- Martin Scorsese, geboren op 17 november 1942 in Georgia, genoot een Rooms-katholieke opvoeding en groeide op in een buurt waar gangsters en priesters het voor het zeggen hadden. Omdat hij als kind aan astma leed moest hij vaak thuisblijven. In die tijd groeide zijn passie voor de film. Geïnspireerd door italiaanse neorealistische films, die hoofdzakelijk gingen over de verschillen tussen arm en rijk, liet Scorsese zijn droom om priester te worden links liggen. Zijn liefde voor de film werd zo groot dat hij het seminarie ruilde voor de New York University film school. In 1966 ontving hij daar de MFA (Master of Fine Arts) in film directing. Zijn eerste langspeelfilm “Who’s that knocking on my door” kwam er in 1967.

De grote doorbraak kwam er echter in de jaren zeventig. Scorsese werd vriendjes met beroemde regisseurs uit die tijd, Francis Ford Coppola, Steven Spielberg en Brian De Palma. Die laatste stelde Robert De Niro, toen nog een groentje, voor aan Scorsese. Met De Niro in de hoofdrol bereikte Scorsese zijn grootste successen in de jaren zeventig en begin jaren tachtig. Films als Mean Streets (1973), Taxi Driver (1976), New York, New York (1977) en Raging Bull (1980), allen met De Niro, werden echte kaskrakers. Vooral Raging Bull kende een enorm succes. Scorsese kreeg een oscarnominatie voor beste acteur. De film kreeg in totaal acht oscarnominaties. Scorsese won echter niet. Robert Redford, “Ordinary People”, kreeg de oscar voor beste regisseur. Na een mislukt project midden jaren tachtig zat Scorsese’s carrière in een dip. Na enkele matige commerciële successen keerde hij begin jaren negentig terug naar zijn roots met het magistrale gangsterepos Goodfellas (Robert De Niro, Ray Liotta). Opnieuw werd Scorsese genomineerd voor beste regisseur, maar deze keer verloor hij van Kevin Costner (Dancing with Wolves). Voor zijn meest traditionele en tevens duurste film (100 miljoen dollar) moesten we wachten tot Gangs of New York (2000). De film kreeg maar liefst tien oscarnominaties, maar ging met nul prijzen naar huis. Scorsese kreeg voor Gangs of New York wel zijn eerste Golden Globe voor beste regisseur.

De rode draad doorheen Scorsese’s werk is het gangsterwereldje, steeds verwijzend naar de corruptie binnen de materiële wereld. Na vijf onsuccesvolle oscarnominaties voor beste regisseur lukte het in 2006 toch met de politiethriller The Departed. Op de laatste oscaruitreiking won The Departed vier oscars, waaronder beste regie, Martin Scorsese.

Geraadpleegde bronnen:

Als hoofdbron heb ik wikipedia gekozen omdat wikipedia toch een algemeen bekende en betrouwbare online encyclopedie is. Bijkomend voordeel was dat er over Scorsese enorm veel informatie te vinden was. De volgende twee bronnen, scorsesefilms.com en martin-scorsese.net, waren ook zeer nuttig voor mijn duidingsartikel. Beide sites bevatten alleen maar informatie over Scorsese en zijn dus waarschijnlijk eveneens betrouwbaar. Www.martin-scorsese.net is zelfs de officiële site van de regisseur. Op de twee laatste webpaginas staan biografiën. Deze heb ik gebruikt om te kijken of de informatie overeenstemt met die van wikipedia, zodat ik zeker was dat het juiste informatie gebruikte in mijn duidingsartikel.

http://en.wikipedia.org/wiki/Martin_Scorsese

http://www.scorsesefilms.com/

http://www.martin-scorsese.net/

http://www.sensesofcinema.com/contents/directors/02/scorsese.html

http://www.godamongdirectors.com/scorsese/index.shtml